کُشتی از بس انتظارم از حکیم نزاری قهستانی غزل 266

1 کُشتی از بس انتظارم آه دوست بیش از این طاقت ندارم آه دوست

2 با تو می دانی که چون خو کرده ام بی تو پس چون طاقت آرم آه دوست

3 تا تو رفتی از کنارم بود و هست پر سرشکِ خون کنارم آه دوست

4 چشمِ بد ناگاه بر هم زد چنین همچو زلفت روزگارم آه دوست

5 چون شوی پیوند جان از ما مبُر آخرت دیرینه یارم آه دوست

6 بر من از آشفتگی ها عیب نیست چون کنم بی اختیارم آه دوست

7 از نزاری زاری ای مانده ست و بس هم چنین تا چند زارم آه دوست