برق زند بباغ ما ابر بکشت از آشفتهٔ شیرازی غزل 934

1 برق زند بباغ ما ابر بکشت دیگران نیک بود بفال ما طالع زشت دیگران

2 تا که مراست خرمنی آتش خانه سوز من بهر خدا تو نگذری هیچ بکشت دیگران

3 حور فرشته سیرتی آدم حور طینتی زآب و گل است از ازل جمله سرشت دیگران

4 رشته طره ات بود سبحه ذکر مقبلان کعبه عاشقان تو هست کنشت دیگران

5 جنت ما وصال تو دوزخ ما فراق تو گر بقیامت اوفتد نار و بهشت دیگران

6 آشفته خاک در لحد لیک برشک تا ابد گرچه شد آستان تو راست زخشت دیگران

7 هر چه کتاب خوانده ای در حق بوتراب دان حجت خویش کرده ام دست تو دست دیگران