مهر رخسار و مه جبین شده‌ای
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 مهر رخسار و مه جبین شده‌ای آفت دل بلای دین شده‌ای
2 مهر و مه را شکسته‌ای رونق غیرت آن و رشک این شده‌ای
3 پیش ازین دوست بودیم از مهر دشمن من کنون ز کین شده‌ای
4 من چنانم که پیش ازین بودم تو ندانم چرا چنین شده‌ای
5 ننشستی چرا دمی با من گرنه با غیر همنشین شده‌ای
6 دل ز رشکم تپد چو بسمل باز بهر صیدی که در کمین شده‌ای
7 غزلی گفته‌ای دگر هاتف که سزاوار آفرین شده‌ای