مجمر مهر سوخت چون عودم از سید حسن غزنوی غزل 44

1 مجمر مهر سوخت چون عودم چنبر ماه تافت چون رسنم

2 هم ز محنت چو کوه شد جانم هم ز کاهش چو کاه گشت تنم

3 توشه نی که آن دهد قوتم گوشه نی که آن بود سکنم

4 هرچه آورد روز شد روزیم هر کجا شب رسید شد وطنم

5 آشنا کردن است رفتارم کوه بر کندنست دم زدنم

6 دم زند در میان ره صد جای تا ز خاطر به لب رسد سخنم

7 فتنه روزگار من این است که در این روزگار پر فتنم