بلبل شوریده زندان از جهان ملک خاتون غزل 1191

1 بلبل شوریده زندان بر نتابد بیش ازین جان من هجران جانان بر نتابد بیش ازین

2 رحمتی بر من کن و بر درد بی درمان من درد من دوری ز درمان بر نتابد بیش ازین

3 آدم سرگشته در حیرت سرای خاکدان فرقت دیدار رضوان برنتابد بیش ازین

4 بوسه ای ده ز آن لب لعلت که جان خضر من اشتیاق آب حیوان برنتابد بیش ازین

5 این دل سرگشته ی چون گوی در میدان غم از دو زلفت تاب چوگان برنتابد بیش ازین

6 جان شیرین از تن مجروح من دوری مجوی تن فراق صحبت جان برنتابد بیش ازین

7 تا به کی گویند بی سامان بگردی در جهان این سر شوریده سامان برنتابد بیش ازین