زان غم که به رویم آمد از کرده از مجد همگر رباعی 167

1 زان غم که به رویم آمد از کرده دوست دشمن ز نشاط می نگنجد در پوست

2 تا دشمن و دوست لاجرم می گویند این زشتی ها ز آنچنان روی نکوست