1 دل غمدیده شکایت ز غم او نکند طالب درد فغان از الم او نکند

2 کیست در خور که رسد دوست بفریاد دلش آنکه فریاد ز جور و ستم او نکند

3 هر که خورسند نباشد به جفاهای حبیب ناسپاسیست که شکر نعم او نکند

4 چشم زاهد نشود پاک ز خود بینی خویش تا چو با سرمه ز خاک قدم او نکند

5 پارسا پشت فراغت چه نه بر محراب گر کند تکیه چرا بر کرم او نکند

6 شربت درد تو هر خه که نوشید دمی التفاتی بمسیحا و دم او نکند

7 تا بگرد در تو طوف کنان است کمال هوس کمبه و پاد حرم او نکند