رقیب دعوی عامی بصحن از آشفتهٔ شیرازی غزل 462

1 رقیب دعوی عامی بصحن بستان کرد ولی ببوی گلی خود هزار دستان کرد

2 گرفت وعده زدشمن بشوق مقدم دوست هوای گل نظرش وقف خار بستان کرد

3 زتیز هوشی اهل نظر نداشت خبر عبث به بیهده یک عمر صرف مهمان کرد

4 فکند دامی وز اطراف دام دانه بریخت فتاد باد بدستش زدانه خسران کرد

5 بکیش اهل طرقت نبود خدعه حلال مگر بشیوه زهاد و غیر عنوان کرد

6 فریب نفس مخور گر تو آدمی هشدار که آنچه کرد بانسان فریب شیطان کرد

7 بآن طمع که سر زلف تو بچنگ آرد خیال خام وی آشفته را پریشان کرد

8 تو را چه کار که تو مدح خوان مولائی هر آنچه کرد خطا با علی عمران کرد