1 حاصل هر دو جهان خوشه ای از خرمن ماست ساحت کون و مکان گوشه ای از مسکن ماست

2 چشم بر بند و به ظلمتکده ی فقر در آی تا ببینی که فروغ فلک از روزن ماست

3 چشمه ی کوثر و آن باغ دلارای بهشت نمی از مشرب ما، نکهتی از گلشن ماست

4 چه اثر بود درین دشت که بی زحمت کشت یک جهان ریزه خور و خوشه بر از خرمن ماست

5 سر بمخدومی آفاق نیاریم فرود زانکه از خدمت شه سلسله در گردن ماست

6 همه بگذار که با اینهمه اینک در شهر کودکی باز بمژگان سیه رهزن ماست

7 هم قصاص دل مارا مگر از ما طلبند زآنکه با خون دل آلوده همی دامن ماست

8 دشمن و دوست نداند کس اگر طالب اوست خلق بیهوده یکی دوست یکی دشمن ماست

9 گفتمش هیچ اثری بود در این ره ز نشاط گفت سر گشته غباری ز پی توسن ماست