مقصود ز عمرم همه سوزست از اسیری لاهیجی غزل 224

1 مقصود ز عمرم همه سوزست و غم و درد شادم که غم عشق تو ما را بسرآورد

2 هر عاشق بیدل که شود کشته بعشقش نامرد بود هرکه نگوید که توئی مرد

3 درمان دل از هرکه بجستیم همی گفت دردی بطلب گر تو دوا می طلبی درد

4 از آتش عشق است دلا سوزش جانها گرمی مطلب از نفس زاهد دم سرد

5 دی پیر خرابات چه خوش گفت بسالک گر شاهد ما می طلبی در پی ما گرد

6 عمری بگلستان جهان گشتم و هرگز در نازکی و لطف ندیدم چو رخت ورد

7 واله شده در پرتو انوار جمالش دیگر بجهان نیست اسیری چوتو یک فرد