1 روح محضی بدان طربناکی قطره ژاله ای بدان پاکی

2 گر ببیند طراوت تو بهار نکند دعوی طربناکی

3 در چمن گر قد تو جلوه کند نزند سرو لاف چالاکی

4 به ملاحت برون ز اوهامی به حلاوت فزون ز ادراکی

5 در جفا پایمرد ایامی در ستم دستیار افلاکی

6 گاه خونخواری و شکستن عهد بس دلیری و سخت ناپاکی

7 مار زلف تو زخم زد بر دل که کند جز لب تو تریاکی

8 خاک پای توام چه باشد اگر سایه ای افکنی بر این خاکی

9 به درازی کشید فرقت ما طال شوقی الی محیا کی