تند هلک‌گوی (‌عصبانی از ملک‌الشعرا بهار منظومه‌ 85

تند هلک‌گوی (‌عصبانی و دیوانه‌وار) مباش‌، چه تند هلک‌گوی مردم چنان چون آتش است که اندر بیشه افتد و همه مرغ و ماهی بسوزد و هم خرفستر سوزد. ,

2 مشو در سخن تند و زنجیر خای که تندی‌درخشیست خرمن گرای

3 بود آتش تیز، گفتار تیز که در بیشه چیزی نماند به نیز

4 بسوزد تر و خشک‌ونزدیک‌ودور چه مرغ‌ و چه ماهی چه مار و چه مور