1 ملک عزت گرت همی باید از من این پند مشفقانه شنو

2 دل منه بر سرای عرصه فریب که فراوان گذشت ازو کی و کو

3 روز دولت مباش غافل از آنک هست ترکیب دولت ازلت و دو

4 چون همای خجسته قانع باش نه چو گنجشک جان بدانه گرو

5 در زمین قناعت افکن تخم تا مراد دل آوری بدرو

6 با کنار آمد از بحار غم آنک شد برون از میان چو کیخسرو

7 به گزینی مکن که آدم را بیشتر از وجود ظلمت وضو

8 ایزد از بهر گزینی گفت که فلان خیز از بهشت و برو

9 چون شود معده پر تفاوت چیست که ز گندم پرست یا از جو

10 تن چو پوشیده شد چه فرق بود نزد عاقل میان کهنه و نو

11 راه تسلیم گیر ابن یمین تا خلاصت دهد زلیت و زلو