حریم منزل جانان برون ز عالم ماست از جامی غزل 167

1 حریم منزل جانان برون ز عالم ماست خوشا کسی که درین گفت و گوی محرم ماست

2 ز بار غم قد ما حلقه گشت چون خاتم به فرق سنگ ملامت نگین خاتم ماست

3 جدا ز سروقدان فرش سبزه را در باغ بساط عیش مگو کان پلاس ماتم ماست

4 مزاج خسته دلان را به جز غم تو نساخت علاج ما به غم اولی اگر تو را غم ماست

5 درازی شب ما را اگر نمی دانی ز ناله پرس که تا وقت صبح همدم ماست

6 طبیب ریش مرا دید گفت در جگری که زخم عشق کند جا چه جای مرهم ماست

7 به بزم ما سخن از جام و جم مگو جامی سفال میکده جام و گدای او جم ماست