جمعیت دهر، جور کیشان از قدسی مشهدی رباعی 278

1 پژمردگی نبرد بهار از گیاه ما چون لاله جزو تن شده بخت سیاه ما

2 روزی که نبود آینه حسن در نظر در چشمخانه زنگ برآرد نگاه ما

1 عشق را چون شعله غیر از سوختن دربار نیست هرکه شد ز اهل سلامت مرد این بازار نیست

2 کاش یک بار افتدش بر گلشن کویت گذر آنکه گوید سرو را پا هست چون رفتار نیست؟

1 ز هجر کرد خبردار وصل یار مرا صلای گشت خزان می‌دهد بهار مرا

2 سواد زلف بتان است نسخه بختم سفیدبخت ندیده است روزگار مرا