شعر فخر و شاعران ننگین ز فرط حرص و آز از عرفی قطعه 30

1 بر دل یوسف غمی در کنج زندان بر نخاست کز پریشانی فغان از پیر کنعان بر نخاست

2 وه که تا لب های من آلوده از افغان نکرد تشنگی از هر طرف، جویی به حیوان بر نخاست

1 چراغ عشق به گلخن شود دلیل مرا شبی به گلخن خود می برد خلیل مرا

2 ز باغ وصل ثمر خواهم آن قدر که دهند کجا نظر به کثیر است و یا قلیل مرا

1 صد قول به یک زمزمه طی می کنم امشب مستی نه به اندازه ی می می کنم امشب

2 مجنون ترا قبله اجابت ز دعا بود هنگام دعا روی به حی می کنم امشب