جای گنج است کنج از حکیم نزاری قهستانی غزل 56

1 جای گنج است کنج خانهٔ ما نقد وقت است در خزانة ما

2 راح بستان که روح قدس به فخر می نهد سر بر آستانهٔ ما

3 تا کند مستی و برون آید جرعه ای از می شبانهٔ ما

4 طبق سیم و زر اگر نبود چه خلل در شرابخانهٔ ما

5 خم دهقان همیشه می دارد به زر و سیم بر چمانهٔ ما

6 خوش بود یک زمان که هیچ زمان نبود خوشتر از زمانهٔ ما

7 پادشاهی به ما رسید که باز باز آمد به دستوانهٔ ما

8 نه که خود باز را نشیمن گاه بود پیوسته آشیانهٔ ما

9 دین و دنیا به نزد ما دو زنند سه طلاقند هر دوگانهٔ ما

10 ابلهان اهل جنّت اند اکثر تو ندانی در ابلهانهٔ ما

11 تیر می افکن و کمان می پوش بی نشانی بود نشانهٔ ما

12 بشنو ای یار از نزاری زار زاری ما و زاریانهٔ ما

13 دمِ او گرچه دام مرغان است نیست هر مرغ مرد دانهٔ ما