عکس آن لبهای میگون در شراب افتاده است
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 عکس آن لبهای میگون در شراب افتاده است حیرتی دارم که: چون آتش در آب افتاده است؟
2 ظاهرست از حلقهای زلف و ماه عارضت در میان سایه هر جا آفتاب افتاده است
3 چون طبیب عاشقانی، گه گه این دل خسته را پرسشی میکن، که بیمار و خراب افتاده است
4 بلبل افغان میکند هر لحظه بر شاخی دگر جلوه گل دیده و در اضطراب افتاده است
5 چون هلالی را بخاک آستانش دید گفت: این گدا را بین، که بس عالی جناب افتاده است