1 شور جهان ز شکر آن دلستان ماست دل ارغنون و روی تو چون ارغوان ماست

2 من در تو خود کجا رسم؟ ای یار نازنین کان جا که آستان تو آن آسمان ماست

3 بی نام و بی نشان نبود در بسیط دهر هر جا که هست قصه نام و نشان ماست

4 ما همرهان و عشق دلاویز دلفروز هر جا که می رویم عنان بر عنان ماست

5 با یار باش و قصه آن یار را بگو از خود سخن مگو، که زیان در زیان ماست

6 ما عاشق توایم بصد جان و صد روان اینک گواه ما رخ چون زعفران ماست

7 گفتند: قاسمی همه شکر فروش شد گفتا: بلی، که شکر او از دکان ماست