نقاش رخت ز طعنها آسودست از ابوسعید رباعی 79

1 آن رشته که قوت روانست مرا آرامش جان ناتوانست مرا

2 بر لب چو کشی جان کشدم از پی آن پیوند چو با رشتهٔ جانست مرا

1 عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست تا کرد مرا تهی و پر کرد ز دوست

2 اجزای وجودم همگی دوست گرفت نامیست ز من بر من و باقی همه اوست

1 ای حیدر شهسوار وقت مددست ای زبدهٔ هشت و چار وقت مددست

2 من عاجزم از جهان و دشمن بسیار ای صاحب ذوالفقار وقت مددست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما