1 صاحبا ماجرای دشمن تو که کسش در جهان ندارد دوست

2 گفته‌ام در سه بیت چار لطیف زان چنانها که خاطرم را خوست

3 طنز می‌کرد با جهان کهن در جهان گفتیی که تازه و نوست

4 رنگ او با زمانه درنگرفت رونق رنگ با قیاس رکوست

5 روزگارش گلی شکفت و برو همچو بر باقلی کفن شد پوست

6 آسمان در تنعمش چو بدید گفت اسراف بیش از این نه نکوست

7 همچو ریواج پروریده شدست وقت از بیخ برکشیدن اوست