دل دگر غم دارد از تو جان دگر از کمال خجندی غزل 582

1 دل دگر غم دارد از تو جان دگر سینه دیگر خاطر بریان دگر

2 این چه اشک است این مرا باران ز چشم اشک دیگر باشد و باران دگر

3 این چه خندیدن چه شیرینیه لب است لب دگر باشد گل خندان دگر

4 ناصحم گفتا به خوبان دل منه ای خدا عقلش بده با آن دگر

5 ای خوش آن ساعت که تو دشنام من گوئی و من گویمت ای جان دگر

6 ما به دلبند از ازل بستیم عهد عهد اوه کردن دگر نتوان دگر

7 در وفا کم خواندی آن مه را کمال اینچنین محبوب را کم خوان دگر