1 آن یکی دیوانه حیران میشتافت کلهٔ در راه گورستان بیافت

2 کرد پرخاک و نهفتش بر زمین آن یکی گفتش چرا کردی چنین

3 گفت مجنونش که ای از کار دور بوده است این کله پر باد غرور

4 میکنم پرخاک این سر تا مگر چون در آمد خاک باد آید بدر

5 گرچه سر بر آسمان داری کنون در زمین چون آسمان گردی نگون

6 کار و بار تو در این عالم بود چون تو رفتی آن همه ماتم بود

7 نیست آنجا جز فنا را هیچ روی زانکه آنجا در نگنجد هیچ موی