1 آن یکی در پیش شیر دادگر ذم دنیا کرد بسیاری مگر

2 حیدرش گفتا که دنیا نیست بد بد توئی زیرا که دوری از خرد

3 هست دنیا بر مثال کشتزار هم شب و هم روز باید کشت و کار

4 زانکه عز و دولت دین سر بسر جمله از دنیاتوان برد ای پسر

5 تخم امروزینه فردا بر دهد ور نکاری ای دریغا بر دهد

6 گر ز دنیا دین نخواهی برد تو زندگی نادیده خواهی مرد تو

7 دایما در غصه خواهی ماند باز کار سخت و مرد سست و ره دراز

8 پس نکوتر جای تو دنیای تست زانکه دنیا توشهٔ عقبای تست

9 تو بدنیا در مشو مشغول خویش لیک در وی کار عقبی گیر پیش

10 چون چنین کردی ترا دنیا نکوست پس برای دین تو دنیا دار دوست

11 هیچ بیکاری نه بیند روی او کار کن تا ره دهندت سوی او

12