1 مشرق خورشید عدل است این همایون بارگاه ملک و دین را تا ابد در ظل او بادا پناه

2 کوس ملت زد چو زد انصاف در صحنش حکم جفت دولت شد چو کرد اقبال در طاقش نگاه

3 هم نشیب مرکزش را فرق قارون تکیه جای هم فراز کنگره اش را پای عیسی تکیه گاه

4 شاه را دولتست و مردم چشم پری چون سلاطین از مژه رو بد همی آن بارگاه

5 شاه و لشکر را چو دیدی در دلت آمد که کرد عکس یک خورشید روشن صد هزاران جرم ماه

6 حجت میدان و زین و خلعت تاج و کلاه دولت چترو کلاه و حجت دیهیم و گاه

7 آفتاب ملک و ملت آسمان داد و دین خسرو خسرو نسب برهان حق بهرام شاه

8 اندرین کعبه که از ایوان کسری برتر است آن چنان بادا که هم در دولت جاوید شاه

9 اختران را خدمتی بینند و مه را پیش رو چرخ را سیمین کمر خورشید را زرین کلاه