1 گوی میدان محبت سر اهل نظر است گرد این عرصه مگردید که سر در خطر است

2 سینهٔ تنگ پر از آه و تنگ پردهٔ راز چون کنم آه که یک پرده و صد پرده در است

3 چو هنر سوز تو گه دود برآرد ز جهان که بسوزی تو و دود از تو نخیزد هنر است

4 گشت دیر آمدن صبح وصالم گوئی که شب هجر مرا صبح قیامت سحر است

5 مژده ای دل که به قصد تو مهی بسته کمر که کمر بسته او صد مه زرین کمر است

6 غیر میرد به تو هرگاه قرینم بیند این چو فرخنده قران‌های سعادت اثر است

7 تیغ بر کف چو کنی قصد سرمشتاقان بر سر محتشم کز همه مشتاق‌تر است