1 آن کس که ز ناصواب بشناخت صواب بی خدمت تو کرد طلب حشمت و آب
2 معلوم بود که دانۀ در خوشاب غواص خردمند نجوید ز سراب
1 آمد رمضان بخیر مقدم دیشب بسلام خان اعظم
2 جمشید زمان سکندر وقت مقصود وجود نسل آدم
1 از حمله سمند تو ، ز آسیب نعال لرزان کند اجزای زمین از زلزال
2 وز هیبت تیغ تو عدو را مه و سال الماس رود بجای خون از قیفال
1 تا هجر تو کرد بر وصال تو شتاب دارم دل جوشان چو بر آتش سیماب
2 ترسم که دگر نبینم ، ای در خوشاب اندر شب هجر خویش روی تو بخواب