آنی که زمان زمان از مسعود سعد سلمان رباعی 63

1 جهان را چرخ زرین چشمه زرین می زند زیور از آن شد چشمه خورشید همچون بوته زرگر

2 خزان را داد پنداری فلک ملک بهاری را که اندر باغ زرین تخت گشت آن زمردین افسر

1 بر تو سید حسن دلم سوزد که چو تو هیچ غمگسار نداشت

2 تن من زار بر تو می نالد که تنم هیچ چون تو یار نداشت

1 ای خاصه شاه شرق فریاد چرخم بکشد همی ز بیداد

2 نا بسته دری ز محنت من صد در ز بلا و رنج بگشاد