آنکه کین ورزد به من آگه از نشاط اصفهانی غزل 127

1 آنکه کین ورزد به من آگه ز مهر من نشد ورنه کس بی‌موجبی با دوستان دشمن نشد

2 گر مراد خویش خواهی بر مراد دوست باش من به کام او نبودم او به کام من نشد

3 عشق گستاخی طلب جو تا انالله بشنوی ورنه صحن کعبه کم از وادی ایمن نشد

4 آتش نمرود گل آورد گرنه بر خلیل خاک قدس و آب زمزم هیچگه گلشن نشد

5 باش تا سر برزند خورشید ما از باختر کلبهٔ ما گر ز مهر خاوری روشن نشد