1 دوران نگر که سینه‌اش از کینه صاف نیست جز شیشه در میان دگری سینه صاف نیست

2 تا کی خیال روی تو را در بغل کشد؟ هرگز دلم ز رشک به آیینه صاف نیست

1 به هیچ، ناخن ما را کی اعتبار کند؟ مگر به زلف تو دندان شانه کار کند

2 مرا چو شیشه خالی، کدام رنگ و چه بوی بیار می که خزان مرا بهار کند

1 می دید رویت آینه و دیده برنداشت خشنود شد دلم که ز مهرت خبر نداشت

2 برگ گلی نبرد صبا از چمن برون کز درد، بلبلی ز پی‌اش ناله برنداشت