1 قدیم و محدث از هم خود جدا نیست که از هستی است باقی دائما نیست

2 همه آن است و این مانند عنقاست جز از حق جمله اسم بی‌مسماست

3 عدم موجود گردد این محال است وجود از روی هستی لایزال است

4 نه آن این گردد و نه این شود آن همه اشکال گردد بر تو آسان

5 جهان خود جمله امر اعتباری است چو آن یک نقطه که اندر دور ساری است

6 برو یک نقطهٔ آتش بگردان که بینی دایره از سرعت آن

7 یکی گر در شمار آید به ناچار نگردد واحد از اعداد بسیار

8 حدیث «ما سوی الله» را رها کن به عقل خویش این را زان جدا کن

9 چه شک داری در آن کین چون خیال است که با وحدت دویی عین محال است

10 عدم مانند هستی بود یکتا همه کثرت ز نسبت گشت پیدا

11 ظهور اختلاف و کثرت شان شده پیدا ز بوقلمون امکان

12 وجود هر یکی چون بود واحد به وحدانیت حق گشت شاهد