شبی که بر دلم آن ماه پاره از محتشم کاشانی غزل 178

1 شبی که بر دلم آن ماه پاره می‌گذرد مرا شرارهٔ آه از ستاره می‌گذرد

2 خراش دل ز سبک دستی کرشمهٔ او به نیم چشم زدن از شماره می‌گذرد

3 دلم بر آتش غیرت کباب می‌گردد چو تیرش از جگرپاره پاره می‌گذرد

4 ز رخش صبر و شکیبائی آن گزیده سوار پیاده می‌کندم چون سواره می‌گذرد

5 مشو به سنگدلیهای خویشتن مغرور که تیر آه من از سنگ خاره می‌گذرد

6 تو ای طبیب ازین گرمتر گذر قدری بر آن مریض که کارش ز چاره می‌گذرد

7 به صد فسون بتان محتشم ز دین نگذشت ولی اگر تو کنی یک اشاره می‌گذرد