شب عینک چشم عارف آگاهست از جویای تبریزی رباعی 33

1 شب عینک چشم عارف آگاهست شب خضر ره تیره دل گمراهست

2 بی ظلمت شب روشنی از مه مطلب تاریکی شب سرمهٔ چشم ماهست