شب دیجور و من مهجور وره دور از فایز بیتی‌ 220

1 به رخ جا داده ای زلف سیه را به کام عقرب افکندی تو مه را

2 که دیده عقرب جراره فایز؟ زند پهلو به ماه چهارده را

1 بتی کز ناز پا بر دل گذارد ستم باشد که پا بر گل گذارد

2 تمنایی که دارد یار فایز به چشم ما قدم مشکل گذارد

1 سرم پر شور شیدای تو کافیست دلم داغ تمنای تو کافیست

2 به سیر گلستان فایز چه حاجت؟ خیال قد و بالای تو کافیست