مسجد و میکده و کعبه از عمادالدین نسیمی غزل 41

1 مسجد و میکده و کعبه و بتخانه یکی است ای غلط کرده ره کوچه ما! خانه یکی است

2 هرکس از جام ازل گرچه به نوعی مستند چشم مست تو گواه است که پیمانه یکی است

3 صورت آدم و حوا به حقیقت دام است معنی دام اگر یافته ای، دانه یکی است

4 گرچه بسیار بود قصه و افسانه عشق چون تو صاحب نظری قصه و افسانه یکی است

5 اختلافی ز ره صورت اگر هست چه باک آتش و شمع و شب و مجلس و پروانه یکی است

6 هریک از روی صفت یافته اسمی ور نه مفلس و محتشم و عاقل و دیوانه یکی است

7 چشم احول ز خطا گرچه دو بیند یک را روشن است این که دل و دلبر و جانانه یکی است

8 تکیه بر مسند هستی مکن ای صاحب جاه! که در این ره بر ما گلخن و کاشانه یکی است

9 چون نسیمی، طلب گنج بقا کن که یقین شاه و درویش در این منزل ویرانه یکی است