نسیم صبحدم از موسمی نوید از سلیم تهرانی غزل 497

1 نسیم صبحدم از موسمی نوید دهد که سرو رعشه ز سرما به یاد بید دهد

2 ز برگ بید که در آب ریخت باد خزان حباب یاد ز طاس چهل کلید دهد

3 هوا ز بس که خنک شد، ز بیم جان زاهد به قیمت می گلگون زر سفید دهد

4 کنون که آب طراوت به سرو و بید نماند کجاست ساقی گلچهره تا نبید دهد

5 سلیم دل نگذاری به رنگ و بوی بهار که گل به باغ نشان از حنای عید دهد