نگار ماه رخم چون از ابن یمین فریومدی غزل 144

1 نگار ماه رخم چون نقاب بگشاید ز خجلتش عرق از آفتاب بگشاید

2 شوم بنفشه وش از فرق تا قدم همه گوش گهی که غنچه ز بهر خطاب بگشاید

3 رخش ببینم و اشکم شود روان آری ز دیده پرتو خورشید آب بگشاید

4 بچار میخ بلا در کشد چو خیمه دلم بیک گره که ز مشکین طناب بگشاید

5 چو لعل او به تبسم گهر فشان گردد ز جزع بنده عقیق مذاب بگشاید

6 توان رسید بکام از لبش بوعده او گهی که آبحیات از سراب بگشاید

7 مرا هوای لب می پرست او چه عجب ز ثقبه عنبی گر شراب بگشاید

8 دری بر ابن یمین از بهشت باز شود نگار حور وشم گر نقاب بگشاید