آیینه از خیال رخش آفتاب از سلیم تهرانی غزل 535

1 آیینه از خیال رخش آفتاب شد جام تهی ز یاد لبش پر شراب شد

2 ساقی به دست او برسان زود باده را کز حسرت لبش دل پیمانه آب شد

3 در باغ بی لب تو کشیدم ز سینه آه بر شاخ، غنچه چون دل بلبل کباب شد

4 با چشم تر به یاد تو رفتیم ازین جهان چون طفل خردسال که گریان به خواب شد

5 بی طاقتی به کار محبت مکن سلیم سیماب، کشته از سبب اضطراب شد