تجلی بر نمی تابی، ز بی تابی از سلیم تهرانی غزل 19

1 تجلی بر نمی تابی، ز بی تابی چه سود اینجا که موسی هم تمنا کرد و خود را آزمود اینجا

2 درین مجلس چه طرفی کس ز عشرت می تواند بست که در پیمانه می شور است از چشم حسود اینجا

3 غمش را از عدم با خود دل ما در وجود آورد در آنجا زخم را بستیم و خون او گشود اینجا

4 بود در ماتم لب تشنگان، دریای نیل است این که چون فیروزه گوهر از صدف خیزد کبود اینجا

5 سبکروحان شوق او گرانجانی نمی دانند رود بر باد پیش از شعله خاکستر چو دود اینجا

6 سلیم آخر ازین دارالشفا نومید برگشتم به امید دوا تا چند بتوان خسته بود اینجا؟