جان زنده دل از از حکیم نزاری قهستانی رباعی 19

1 ساقیَکِ ظریف من جامکِ آبگینه را بیش ترَک بده بیا بندگکِ کمینه را

2 زحمتک است هین که شد دردکِ سر ز حد برون کاسَگکی بده کزو راحتک است سینه را

1 گذشت بر سرم از دست دل قیامت‌ها کشیدم از کس و ناکس بسی ملامت‌ها

2 علم شدم به علامات عشق در عالم بلی به روز قیامت بود علامت‌ها

1 طاقت بار ملامت نبود گردون را وین شرف شیفتگان راست نه هر مادون را

2 من دل سوخته با این همه خامان چه کنم نافه را بوی بود نی جگر پر خون را