خط به گرد عارضش گرد شمیم از جویای تبریزی غزل 659

1 خط به گرد عارضش گرد شمیم گل بود سبزهٔ پشت لبش موج نسیم گل بود

2 لفظ و معنی در لبش با یکدگر جوشیده اند همچو رنگ و بوی گل کاندر حریم ل بود

3 می کند هر کس ز سیر باغ استشمام فیض فیض عامی لازم طبع کریم گل بود

4 از وفاداری شعار دلبری را تازه کن ورنه بودن بی وفا طور قدیم گل بود

5 از مصاحب می توان بر حال هر کس راه برد با تو جویا همنشین بلبل ندیم گل بود