1 نور با جان اگر چه همرنگست با تنش نیز صحبتی تنگست

2 سوی این روشنی همی پویند این زیارت که خلق میگویند

3 گر ازین نور اثر ندیدی عام استخوان را چگونه بردی نام؟

4 تن پاک ار ز جان جدا باشد نه که بی‌رحمت خدا باشد

5 نافه از مشک اگر تهی سازند بوی خوش چون دهد نیندازند

6 گل که با گل نشست خویشی یافت بر سر آمد که قدر و بیشی یافت

7 صدف آخر نه هم ز صحبت در گشت غزاز رنگ چهرهٔ غر؟

8 مسجدی کندرو نماز کنند درش از احترام باز کنند

9 قالبی از سر نیاز و یقین سالها سر نهاده بر خط دین

10 عقل را کرده بنده فرمانی با دل و جان درست پیمانی

11 گر چه از دیده‌ها نهان گردد خاک او قبلهٔ جهان گردد

12 روح او حاضرست و داننده کام هر کس بدو رساننده

13 تو که در حق مرده این گویی زندگان را چرا نمیجویی؟

14 به مقامات عارفان کن کار به کرامات واصلان اقرار