عمری که ز رفتنش از عطار نیشابوری مختارنامه 10

1 پی آن گیر کاین ره پیش بردست که راه عشق پی بردن نه خردست

2 عدو جان خویش و خصم تن گشت در اول گام هرک این ره سپردست

1 ندانم تا چه کارم اوفتادست که جانی بی قرارم اوفتادست

2 چنان کاری که آن کس را نیفتاد به یک ساعت هزارم اوفتادست

1 تا در تو خیال خاص و عام است از عشق نفس زدن حرام است

2 تا هیچ و همه یکی نگردد دعوی یگانگیت عام است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند