1 بگذشت حیات آنکه دلشاد بزیست و آن نیز بخاک رفت کز باد بزیست
2 چون میگذرد عمر بشادی و بغم من بنده آنک از غم آزاد بزیست
1 ایدل گرت شناختن راه حق هواست خود را بدان که عارف خود عارف خداست
2 غم ره مده بخویشتن ار وقت خوش نماند زیرا که وقت فوت شد اما خوشی بجاست
1 شکر این دولت که یارد گفت ز اهل روزگار کز کمینه بنده یاد آورد شاه کامکار
2 شهریار ملک پرور پادشاه دین پناه آنکه دین و ملک را باشد بذاتش افتخار