حرف گل و حدیث بهار و خزان از سلیم تهرانی غزل 732

1 حرف گل و حدیث بهار و خزان دروغ تا چند گویی این همه ای باغبان دروغ

2 کردند بحث، شیخ و برهمن به پیش عشق دعوی این خلاف شد و حرف آن دروغ

3 چون چشم احول آینه هم شد دروغگو از بس که عام گشت درین خاکدان دروغ

4 در ما چو آب و آینه نقش خلاف نیست کفر است در شریعت ما راستان دروغ

5 هرگز کسی حریف نشد نفس خویش را تا چند بشنوم ز تو ای پهلوان دروغ

6 یک مو خلاف در سخن من سلیم نیست نگذشته غیر شعر مرا بر زبان دروغ!