ساقیم باده داد و بادم داد از قاسم انوار غزل 231

1 «لن ترانی » می رسد از طور موسی را جواب چون خطاب از دوست آید سر بنه، گردن متاب

2 گر ز حق ترسیده از فریاد «یا ربی بزن تا دمادم بشنوی از حق خطاب مستطاب

1 جاودان، هرکه ترا دید بعالم شادست عاشق روی تو از هر دو جهان آزادست

2 دل درین قاعده دهر نبندد عاشق زآنکه این قاعده سست آمد و بی بنیادست

1 دستم بدست گیر، که دل توبه کارتست جان را نگاه دار، که جان یار غارتست

2 بر جان و بر دلم نظری کن ز روی لطف جان را هزار منت و ذل شرمسار تست