رخت که صورت صنع آشکار از از محتشم کاشانی غزل 67

1 رخت که صورت صنع آشکار از آن پیداست نشان دقت صورت نگار از آن پیداست

2 قدت که بر صفتش نیست هیچ کس قادر کمان قدرت پروردگار از آن پیداست

3 سرت که گرم می لطف بود دوش امروز گرانی حرکات خمار از آن پیداست

4 به زیر دامن حسنت نهفته است هنوز خطی که گرد گلت صد بهار از آن پیداست

5 کمان سخت کش است ابرویت ولی کششی به جانب همه بی‌اختیار از آن پیداست

6 کرشمه سازی از آن چشم را چه نام کنم که عشوه‌های نهان صد هزار از آن پیداست

7 ز بی‌قراری زلفت جز این نمی‌گویم که حال محتشم بی‌قرار از آن پیداست