1 دفتر دانش سراسر سوختند هر کرا حرفی ز عشق آموختند

2 دیده و گوش خرد را دوختند عشق را آنگه زبان آموختند

3 شد نخست از دیده ناپیدا جهان هر کجا شمعی زعشق افروختند

4 هر چه را دادند بگرفتند باز تا خریدند آنچه را بفروختند

5 تا شود شایسته ی دیدار شاه دیده ی شاهین دو روزی دوختند

6 بند بند تن ز هم ریزد نشاط در نیستان آتشی افروختند

7 تا چه آتش (بود) کز یک شعله اش حاصل کونین در هم سوختند

8 تا چه آبست این که از یک قطره اش بحر اشک وجوی خون اندوختند