ای سلاطین جهان پیش از جهان ملک خاتون غزل 1236

1 ای سلاطین جهان پیش رخت بنده شده وز دم عیسویت جان جهان زنده شده

2 از حیای سر زلف تو بنفشه در باغ پیش خاک کف پای تو سرافکنده شده

3 هر سحرگاه به پروانه ماه رخ تو شمع خورشید جهانتاب فروزنده شده

4 به هوای سر زلف تو دل خلق جهان رفته بر باد و پریشان و پراکنده شده

5 سرو آزاد به سرسبزی شمشاد قدت تا سر افراز شود در چمنت بنده شده

6 هرکه یک شب شده از شمع رخت روشن چشم روز اقبال بر او فرّخ و فرخنده شده

7 تا گل روی تو در باغ جهان بشکفته دهن ما چو لب غنچه پر از خنده شده