1 پادشاهی است شه رضا امروز که نه در فکر تخت و دیهیم است
2 در زمینی بنای تکیه گذاشت کآب و خاکش به از زر و سیم است
3 در کنار دل آن مکان شریف بی تکلف بهشت و تسنیم است
4 بوی فقر آید از در و بامش این مقام رضا و تسلیم است
1 در عشق دل چو مخزن اسرار شد مرا آئینه تجلی دیدار شد مرا
2 از بس نهان ز درد تو در گرد کلفتم رنگ شکسته رخنهٔ دیوار شد مرا
1 فروغ بادهٔ لعلی برافروزد چو رنگش را نقاب از پرنیان گل سزد حسن فرنگش را
2 نگاه نازپرورد تو بر کهسار اگر افتد به چشم شوخی مژگان بود رگهای سنگش را
1 بیا از قید بیدردی دمی آزاد کن ما را ز درد ساغر غم ای محبت شاد کن ما را
2 نوشتم در وصیت نامهٔ طومار آه خود که صیدی را به خون غلطان چو بینی یاد کن ما را